συμβουλές Γέροντος ιερέως

Οι ιεροψάλτες δεν εκφωνούν τα αναγνώσματα και δεν ψάλλουν τους ύμνους για να αυτο-ικανοποιηθούν, ούτε για να γίνουν αρεστοί στους εκκλησιαζομένους. Αλλοίμονο τότε! Ψάλλουν ανενόχως για να κάνουν πιο κατανυκτική την αναφορά μας στο Θεό που λατρεύουμε. Να διακονούν κι αυτοί με φόβο Θεού τη λυτρωτική Θυσία του Ιησού Χριστού και μάλιστα "εξ όλης ψυχής, καρδίας και διανοίας". Διαφορετικά, θα αρχίσουν τα μουρμουρητά, η γκρίνια, τα παράπονα και αρκετές φορές τα "γελάκια". Όλα θα τούς φταίνε: αυτοί που συμψάλλουν, ο απέναντι χορός, ο τόνος των εκφωνήσεων, η αλλαγή του ήχου, τα μικρόφωνα και τόσα άλλα. Η ψαλμωδία στον εσπερινό, στον όρθρο και ιδιαιτέρως στη θεία λειτουργία είναι αγγελική διακονία, κατά τόν Μέγα Βασίλειο.

[απόσπασμα από το βιβλίο "εγώ φταίω... Εσύ;" του ιερέως Στεφάνου Αναγνωστοπούλου, σελ. 40, έκδοση 2019 στον Πειραιά]