Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

γιατί κάποιος είναι παράτονος (φάλτσος);

Ο εγκέφαλός μας συλλαμβάνει τα ηχητικά σήμετα που εκπέμπουν άνθρωποι και φυσικό περιβάλλον, τα αποτυπώνει και τα κωδικοποιεί. Π.χ. μπορούμε να καταλάβουμε τη φωνή ενός γνωστού μας προσώπου που μας μιλά στο τηλέφωνο ή τον ήχο ενός μουσικού οργάνου. Όμως για να συμβεί αυτό θα πρέπει πρώτα να καταγραφεί στον εγκέφαλό μας η αντίστοιχη πληροφορία.
Το παράδειγμα αυτό είναι χαρακτηριστικό, γιατί σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν φωνές που δεν πατούν σωστά στον τόνο τους (παράτονοι ή φάλτσοι) από τη φύση τους, αλλά εν δυνάμει. Με άλλα λόγια, στον εγκέφαλο των ατόμων αυτών δεν καταγράφηκε ποτέ σωστά η αλληλουχία του τόνου και των διαστημάτων για εξωτερικούς κυρίως λόγους.
Τέτοιες περιπτώσεις αφορούν άτομα που δεν σιγομουρμούρισαν ποτέ ένα σκοπό κάπου. Έμειναν έτσι μόνο με τον ήχο της ομιλίας τους, τοποθετημένης ασυναίσθητα για ευκολία και άνεση στο στηθικό αντηχείο (τραχεία και βρόγχοι), επειδή η συχνότητα της ομλίας [ένα διάστημα πέμπτης] συμπίπτει ή πλησιάζει με την ιδιοσυχνότητα του στηθικού αντηχείου.
Αυτή η συνήθεια εξηγεί και το φαινόμενο που παρατηρείται σε μια κατηγορία παράτονων, τους "ράθυμους φάλτσους", αυτούς δηλαδή που συμπιέζουν οποιοδήποτε τραγούδι σε τρεις ή πέντε νότες μιας κλίμακας που βρίσκεται μέσα στην πιο άνετη περιοχή της ομιλίας τους.
Οι περισσότερες περιπτώσεις παράτονων διορθώνοντας με υπομονή και μέθοδο από τον δάσκαλο της φωνητικής, ο οποίος θα εμπνεύσει στο σπουδαστή την εμπιστοσύνη στην προσπάθειά του να βρει τη φωνή του. Δυστυχώς οι προκατασκευασμένες ηχογραφημένες εύκολες μουσικές ακροάσεις στερούν στο νέο τη λαχτάρα και το ενδιαφέρον ο ίδιος να συμμετάσχει κάπου σε μια παρέα και να τραγουδήσει, πιστεύοντας ότι αυτό δεν τον αφορά ή ότι δεν θα τα καταφέρει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: