Μεγάλη Παρασκευή

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

του Ιωάννη Αν. Γκιάφη

Θεολόγου- Πολιτικού Επιστήμονος

Αναντίρρητα , οι άγιες ημέρες που πέρασαν, προετοιμάζουν τον κάθε πιστό να υποδεχθεί επαξίως τα Άγια Πάθη του Κυρίου. Τόσο μέσα από την ιερά υμνολογία, όσο και μέσα από το κλίμα της χαρμολύπης που επικρατεί,  ο χριστιανός ετοιμάζεται για την ημέρα των αχράντων Παθών του Κυρίου, την Αγία και Μεγάλη Παρασκευή. Όμως τι ενθυμούμαστε αυτή την ημέρα; Ποια γεγονότα προβάλλει η Εκκλησία  μας, σχετιζόμενα με τον Αρχηγό και Θεμελιωτή της πίστεώς μας; Την Αγία και Μεγάλη Παρασκευή φέρνουμε στη μνήμη μας τα σωτήρια και φρικτά του Κυρίου Πάθη. Ειδικότερα: τους εμπτυσμούς, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, τις ύβρεις, τους γέλωτας, την πορφυρά χλαίνα, τον κάλαμον, τον σπόγγο, το όξος, τους ήλους, την λόγχη και προπάντων τον Σταυρόν και τον θάνατον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης πρόδωσε τον Διδάσκαλό του για τριάκοντα αργύρια. Μετά την προδοσία ακολούθησε η σύλληψη του Κυρίου από τους στρατιώτες στο όρος των Ελαιών. Κατόπιν οδηγήθηκε δεμένος στους αρχιερείς Άννα και Καϊάφα. Αυτοί τον ανέκριναν και μάλιστα τον εξέτασαν για τη διδασκαλία του. Αναζήτησαν κατηγορία. Τον έκριναν ένοχο θανάτου με την αιτιολογία της βλασφημίας επειδή ομολόγησε ότι πράγματι είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού. Τον παραδίδουν στους στρατιώτες και αυτοί τον περιγελούν, τον φτύνουν, τον χαστουκίζουν, τον εμπαίζουν, του φορούν κόκκινη χλαμύδα, του βάζουν ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι και καλάμι στο χέρι αντί βασιλικού σκήπτρου. Συνεχίζουν να τον χλευάζουν και να τον χτυπούν στο πρόσωπο. Τον οδηγούν στο Ρωμαίο διοικητή τον Πιλάτο, ο οποίος αν και πείθεται για την αθωότητα του Χριστού μετά την πίεση των Ιουδαίων υποκύπτει και παραδίδει Αυτόν «ίνα σταυρωθή». Έπειτα του δίνουν το Σταυρό και όλοι κατευθύνονται στο Γολγοθά, εκεί όπου θα εκτυλιχτεί το θείο δράμα.

Φθάνοντας στον «κρανίου τόπο», τον σταυρώνουν ανάμεσα σε δύο ληστές. Οι ύβρεις και οι γέλωτες από μέρους των στρατιωτών δεν σταματούν ούτε και στον τόπο της καταδίκης του. Και εδώ τον κοροϊδεύουν. Εκτός αυτού, μόλις ο Ιησούς ζήτησε ύδωρ, για να σβήσει τη δίψα του, οι στρατιώτες του πρόσφεραν χολή και ξίδι. Ύστερα από λίγο ο Κύριος είπε το «Τετέλεσται» και παρέδωσε το πνεύμα του στο Θεό-Πατέρα του. Έτσι, λογχίζεται από τους στρατιώτες στην πλευρά του και τρέχει αίμα και ύδωρ. Τρανή απόδειξη του θανάτου του!

Πόσα υποφέρει ο Σταυρωθείς Κύριος υπέρ πάντων ημών; Αυτός δε δοκιμάζει τον πόνο και την οδύνη του Σταυρού; Αυτός δε γεύεται το ‘πικρό ποτήρι’ του σταυρικού θανάτου; Αυτός δεν εξευτελίζεται μέχρι την τελευταία στιγμή από τους ομοεθνείς του; Υπομένει τα πάντα για τον άνθρωπο. Θέλει να τον απαλλάξει από το χρεόγραφο των αμαρτιών του. Επιθυμεί τη σωτηρία του από το διάβολο. Επιδιώκει τη λύτρωσή του από το θάνατο. Στοχεύει στο να αποκαταστήσει τη σχέση του ανθρώπου με το Θεό, η οποία με την πτώση των Πρωτοπλάστων, του Αδάμ και της Εύας, είχε διαρρηχθεί. Η σταύρωση του Χριστού δείχνει το μυστήριο της αγάπης του Θεού προς το ανθρώπινο γένος.

Ο Σταυρός δεν είναι μόνο σύμβολο, είναι προπάντων τρόπος ζωής. Τα πάθη και η σταύρωση υπάρχουν και στη ζωή του ανθρώπου. Δοκιμασίες, θλίψεις, πειρασμοί, θάνατοι είναι ενδεικτικά μιας σταυρικής ζωής. Όλοι σηκώνουν έναν σταυρό. Άλλος μεγαλύτερο και άλλος μικρότερο. Δεν υπάρχει άνθρωπος που, ως άλλος Σίμωνας Κυρηναίος, να μην σηκώνει στους ώμους του έναν σταυρό. Η πορεία του χριστιανού συνταυτίζεται με την επίγεια διαδρομή του Χριστού. Από τη στιγμή που γίνεται κάποιος μέλος του σώματος του Χριστού, ταυτόχρονα μετέχει και στο ‘‘πολίτευμα του Σταυρού’’ το οποίο ισχύει μέσα στην Εκκλησία μας.

Ενατενίζοντας τον Εσταυρωμένο Χριστό όχι μόνο παρηγορούμαστε, αλλά και ενδυναμωνόμαστε στον πνευματικό μας αγώνα. Ο Σταυρωθείς Κύριος είναι αυτός που μας καλεί να τον πλησιάσουμε, προκειμένου να του ξεφορτώσουμε το βαρύ φορτίο των παραπτωμάτων μας. Εάν σταυρώσουμε τα πάθη μας για τον Χριστό, το αποτέλεσμα θα είναι η ανάσταση της ύπαρξής μας από τη φθορά, την ασθένεια ακόμη και το  θάνατο. Ο Άγιος Παΐσιος, ο Αγιορείτης, συμβούλευε συνήθως τα εξής: «Ακολουθείστε τον Χριστό στην Σταύρωση, εάν θέλετε να χαρείτε Αναστάσιμα.»