Γράφει ο Αθανάσιος Ζέρης, Δάσκαλος, Ιεροψάλτης και Πρόεδρος Επιτροπής «Κρυφού Σχολειού» Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μάνδρας – Θέρμου
Με την πίστη τους σ’ αυτά και μόνο τα ιδανικά, έκαναν τους αγώνες τους και όταν χρειάστηκε πότισαν με το ίδιο τους το αίμα το αθάνατο και βαθύρριζο δέντρο του Ελληνορθόδοξου Έθνους μας, για να μας το παραδώσουν σε όλους εμάς τους απογόνους τους, ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.
Μέγας και ανεκτίμητος αυτός ο θησαυρός για μας τους απογόνους. Τους αξίζουν τιμές και δάφνες και όχι λήθη και προδοσία. Όμως εξίσου είναι πολύ αισχρό και άνανδρο, εγκληματικό και προδοτικό, αν δεν παραδώσαμε αυτόν τον μεγαλειώδη θησαυρό της Πατρίδας και της Πίστις στους μεταγενέστερους.
Ποια όμως είναι εδώ και δεκαετίες η πραγματικότητα και ειδικά σήμερα, φίλοι μου αναγνώστες;
Δυστυχώς και πάλι δυστυχώς, η πλήρη αποδόμηση σε όλους τους τομείς.
Βέβαια το ανησυχητικό και το χειρότερο είναι ότι ενώ βαδίζουμε όλοι ή σχεδόν όλοι σαν υπνωτισμένοι και ενώ γνωρίζουμε το στραβό δρόμο που πήραμε, ο οποίος οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον αφελληνισμό, την αποχριστιανοποίηση – απαρθοδοξοποίηση δηλαδή, στην πλήρη εξαφάνιση της ταυτότητας μας ως γένος και ως έθνος, δεν αντιδρούμε, ακόμη και τώρα που τα ζούμε και τα βλέπουμε δεν αντιδρούμε καθόλου ή περιοριζόμαστε σε λεονταρισμούς αναφοράς ″από άμβωνος″ με αγαπολογίες και αυτό το θεωρούμε αρκετό ή αντιδρούμε λίγο και ελάχιστα.
Σημεία εσχατολογίας δείχνουν οι γραφές, ό,τι ″έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας″(Κολ.γ.6), διότι ″ο λαός μου ταις χείλεσι με τιμά, η καρδιά αυτού πόρρω απέχει απ’ εμού″, κατά τον Προφήτη Ησαΐα. (ΚΘ΄.β).
Η αποστασία μας, σε όλα όσα κρατούσαν Θερμοπύλες αιώνων, βρίσκεται στο αποκορύφωμά της.
Μπήκαμε στην Ενωμένη Ευρώπη, φθάσαμε στην παγκοσμιοποίηση, αγκαλιάσαμε τον Οικουμενισμό, χωρίς όμως τον Μέγα και μοναδικό Δημιουργό του σύμπαντος, χωρίς δηλαδή Θεό, γι’ αυτό και απολαμβάνουμε τους καρπούς αυτών. Κρίση, πνευματική, ηθική, οικονομική, ανεργία, φτώχεια, μετανάστευση, αλαζονεία, δημαγωγία, ψέμα, υποκρισία, εκμετάλλευση… δηλαδή, ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Έτσι φθάσαμε στην ισοπέδωση των λαών, των φυλών, των Κρατών, των γλωσσών, των Θρησκειών, των πολιτισμών, των εθίμων και των παραδόσεων.
Η επιλεκτική μνήμη που ακολουθούμε σε λίγα χρόνια θα μας φέρει στην οριστική λήθη και καταστροφή. Το νοσηρό πολιτικό σύστημα, ανεξαρτήτου κομματικού χρώματος καθώς και η Εκκλησία που ταυτίστηκε με αυτό, όσο ποτέ άλλοτε είναι οι προπομποί αυτής της πραγματικότητας, αυτής της εξαθλίωσης που ζούμε.
Ευτυχώς όμως μέσα σ’ αυτή την καταχνιά ήρθε ως ηλιαχτίδα φωτός η φωνή των δύο μεγαλειωδών συλλαλητηρίων σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, για το Σκοπιανό, όπου με το ειρηνικό και Ελληνορθόδοξο ξέσπασμά του, απάντησε ο Ελληνικός λαός, ότι είναι εδώ χωρίς ηγέτη προς το παρόν, αλλά έτοιμος για όλα. Έτοιμος ακόμα να απαντήσει για άλλη μια φορά, όπως και οι πρόγονοί του, με ένα μεγάλο ΟΧΙ. ΟΧΙ, στους αποδομητές της εθνικής μας κληρονομιάς. ΟΧΙ, στους αποδομητές και εφιάλτες της εθνικής μας ταυτότητας που είναι γεμάτη Ελλάδα και Ορθοδοξία.
Αλλά και άλλες φωνές, πολλές φωνές, έρχονται στο φως. Αυτό εισπράττουμε όλοι όσοι τολμούμε δημόσια να εκφράζουμε την ανησυχία και την αγωνία μας για το που πάμε ως Ελληνορθόδοξος λαός, όσο μας το επιτρέπει ακόμα το Σύνταγμά μας.
Agriniowebradio.gr: Ενημέρωση και μουσική όπως θα ήθελες ν΄ακούς
Μια από αυτές είναι και η επιστολή του σεβαστού και αγαπητού φίλου μου, κου Παναγιώτη Κ. που έλαβα προ ημερών και εκτιμώ ότι πρέπει να την μοιραστώ μαζί σας αφού τον ευχαριστήσω θερμά για τα καλά του λόγια.
Μια επιστολή, όπου με τον δικό της τρόπο και γραφή, του γράφοντος, συνοψίζει την όλη δραματική κατάσταση που μας έφερε μέχρι εδώ. Την παραθέτω στη συνέχεια ως έχει, με την μόνη διαφορά ότι αντιγράφτηκε στο μονοτονικό σύστημα.
Αγαπητέ μου Αθανάσιε. Με βραδύτητα σου απευθύνω δύο λόγια για το άρθρο σου ″Αληθεύοντες εν Αγάπη″ (εφες. 4,15). Κείμενον ωραίο, θαυμαστόν. Είναι εκτεταμένον, μακροσκελές και καλύπτει κάθε πλευρά γεγονόντων κακόσεων της Πατρίδας μας και του σκλαβομένου Ελληνικού λαού που βιώνει σκλαβιά, αγρίαν εκμετάλλευσιν και τυραννίαν χειρωτέραν και της τουρκοκρατίας.
Σήμερον η Πατρίς, η ένδοξος Ελλάς, το Ελληνικόν Έθνος, πάσχουσα σοβαρά, επαπειλείται με πλήρη αφανισμόν, σβήσιμον από του χάρτην της Γης.
Ποιός αληθινός Έλλην, νέος πρεσβύτης, υπέργηρος και μάλιστα Αγωνιστής στον πόλεμον του 1940 στα βουνά της Ηπείρου, θα μπορούσε να φαντασθεί ότι οι σημερινοί κατ’ επίφασιν Έλληνες εξουσιαστές, εις όλους τους τομείς της Ελληνικής Κοινωνίας και εις όλην την Ιεραρχικήν Κλίμακα θα αναδεικνύονταν οι χειρώτεροι εχθροί της Πατρίδας μας και του πολυπαθούς λαού μας; Ουδείς. Όλοι αυτοί, εσωτερικοί πλέον εχθροί αντάμα και από κοινού με τους εξωτερικούς εχθρούς μας, με πρώτους τους δήθεν συμμάχους – φίλους του πέραν του Ατλαντικού και τους ομοίους των της Ε.Ε., της μεγίστης αυτής συναγωγής του διαβόλου, βάλθηκαν για να μας εξαφανίσουν.
Αφού πρώτα, βάσει σχεδίων και προγράμματος εκπονηθέντων από μακρού χρόνου, κατέστρεψαν την Εθνικήν μας οικονομία, οδήγησαν το Ελληνικόν λαόν εις την οικονομικήν εξαθλίωσιν – γενοκτονίαν, τώρα θέλουν να ακροτηριάσουν την Ιεράν αιματοποτισμένην γην των ηρώων προγόνων μας.
Βάσκανος μοίρα εφθώνησεν αυτόν τον Ιερό τόπον να μην έχει σήμερον, στην πιο κρισιμωτέραν περίοδον έναν σωστόν άνθρωπον να τον διαφευτεύει.
Θα αποτελέσει παγκόμιον γεγονός, στην ιστορίαν της ανθρωπότητας, οι ηγέτες εξουσιαστές μιας χώρας να συμμαχούν με τους εξωτερικούς εχθρούς της χώρας των για να καταστρέψουν την ίδιαν τους την χώραν και τον λαόν που διαφεντεύουν.
Η γελοιότητα, αδιαντροπιά και καταισχύνη των σημερινών εξουσιαστών της Ελλάδος ξεπερνά κάθε φαντασία με το να τρέχουν ασθμαίνοντες στα Σκόπια αντί να έρχονται εδώ οι Σκοπιανοί που έχουν το πρόβλημα. Τοσούτο ξεπεσμόν κυβερνόντων και τοσαύτην εντροπήν ταπείνωσιν ουδέποτε εγνώρισαν οι Έλληνες στην μακραίωνα Ιστορία μας.
Στο βάθος αυτής της τραγικής καταστάσεως, για τον λαόν και την Πατρίδα, διαφαίνεται συνωμοσία της σιωπής. Όλοι είναι στο Κόλπο: Κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι.
Επιτακτική ανάγκη αγώνος, αγώνος συνεχούς. Οι δύο μεγάλες συγκεντρώσεις Θεσσαλονίκης με ένα εκατομμύριο και Αθηνών με ενάμισι και πλέον εκατομμυρίου λαού ήταν επιτυχείς, τιμή και δόξα εις τον Παντοδύναμον Θεόν που ευδόκησεν να συγκεντρωθεί αυτός ο λαός και να τρομάξει προς στιγμήν τους εφιάλτες του τόπου μας.
Τα γεγονότα εναντίον της Ελλάδος, των Ελλήνων και του Ελληνικού Έθνους τρέχουν με ταχύτητα φωτός. Αβεβαιότητα μεγάλη, ουδείς δύναται να φαντασθεί το τι θα συμβεί την επόμενη μέρα. Αναδεικνύεται τεραστίων διαστάσεων, η ευθύνη των διοικούντων την Εκκλησίαν μας, των ποιμένων του λαού. Δυστυχώς δεν έχει αναστήματα σήμερον η Εκκλησίαν μας, άνθρωποι της δεκάρας είναι και ουδείς γνωρίζει αν πιστεύουν στον αληθινόν Θεόν και την Πατρίδα και από που κρατά η σκούφια ενός έκαστου εξ αυτών.
Αν υπήρχε σήμερον στον τόπον μας ζώσα Εκκλησία θα έπρεπε σύσσωμον το Ιερατείον ομού με τον λαόν του Θεού να αποτελέσουν απόρθητον ανάχωμα στα σχέδια των εχθρών της Πατρίδος.
Αν οι διοικούντες την Εκκλησίαν μας επίστευαν στην Ιεράν, Αγίαν αποστολήν τους θα έπρεπε σιωπηρά, αθόρυβα να τελεί παρακλήσεις και δεήσεις προς τον ύψιστον υπέρ της Πατρίδος.
Αλλά και στο θέμα της πίστεως υπάρχει εκτροπή από την Ορθοδοξία και πορεία προς Πανθρησκείαν, με πρωτοπόρον τον Πατριάρχην Βαρθολομαίον με τα συχνά συλλείτουργα, συμπροσευχάς με τους Λατίνους.
Την Ορθοδοξίαν την σέβονται, την κρατούν, την στηρίζουν οι φτωχοπαπάδες, μοναχοί, ασκητές και ο πτωχός λαός του Θεού.
Το βάρος λοιπόν των προσευχών, δεήσεων, παρακλήσεων προς τον Θεόν πίπτει εις όλους αυτούς. Αν υπάρχει ικανός αριθμός ανθρώπων με ζωντανήν πίστιν τουλάχιστον εκατόν με συνεχείς δεήσεις, παρακλήσεις, προσευχάς υπάρχει ελπίδα παρεμβάσεως του Θεού υπέρ της Ελλάδος, είμαι βέβαιος περί αυτού.
Αν όχι, μαύρη νύχτα έρχεται για τον τόπον μας.
Με όλην μου την εκτίμησιν
(Υπογραφή) Π.Κ.
Μια επιστολή που καταγράφει ωμά την όλη πραγματικότητα. Ο καθένας μας, ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Είναι καιρός να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα. Θα ήθελα να τελειώσω αυτή την επικοινωνία μας με τα λόγια ενός φωτισμένου γέροντος από το Άγιο Όρος, του Παύλου: ″Χωρίς Πατρίδα επίγειον και ουράνιον ο άνθρωπος είναι ανερμάτιστος, μετέωρος ένα σημείον ανύπαρκτον «χαμένο εις το πουθενά» χαμένος μέσα εις τον χώρον και τον χρόνον μέσα εις την ευρείαν χοάνην του κόσμου, η οποία αδειάζει συνεχώς προς τον Άδην, από όπου ανεβαίνει ο απόηχος των στεναγμών″.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου