"υπέρ των εν θαλάσση καλώς πλεόντων"

Η φράσι αυτή συνιστά αίτησι υπέρ των ταξιδευόντων στην θάλασσα χριστιανών. Το "καλώς" αποτελεί προσδιορισμό του είδους και του σκοπού των "πλεόντων". 
Άκουσα μερικούς ιερείς να παραλείπουν το επίρρημα "καλώς" ή και να το αντικαθιστούν με το "κακώς" με την αιτιολογία ότι οι "καλώς" πλέοντες, δηλαδή εκείνοι που κάνουν καλό ταξίδι, δεν έχουν τόσο ανάγκη των δεήσεων της Εκκλησίας όσο οι "κακώς", δηλαδή όσοι κινδυνεύουν.
Η φράσις όμως έχει άλλη έννοια: σημαίνει εκείνους που ταξιδεύουν για καλούς σκοπούς κι όχι τους πειρατάς, που κατά την εποχή που γράφηκαν οι αιτήσεις αυτές αποτελούσαν την μάστιγα ιδίως των νησιών και των παραλίων πόλεων και χωρίων.

(κείμενο του αειμνήστου Ιωάννου Φουντούλη, καθηγητού λειτουργικής του Α.Π.Θ.)