η Προυσιώτισσα στην Ποταμούλα (1948-1950)

Ενώ εφαίνετο ότι έβαινεν η Μονή προς ανόρθωσιν και λύσιν των ζωτικών προβλημάτων της στεγάσεως και διατροφής, νέα περιπέτεια μεταπολεμική εμφανισθείσα ως λαίλαψ ανέκοψε τον ρυθμόν της ανοικοδομήσεως.
Το επίσημον κράτος απησχολημένον με την παγίωσιν της ασφαλείας ηναγκάσθη να επιτρέψει την εκκένωσιν του Προυσού και περιχώρων εκ του πληθυσμού. Η θαυματουργός εικών της Προυσιωτίσσης και τα άλλα αξιόλογα κειμήλια μεταφέρθησαν την 1ην Οκτωβρίου του 1948 εις την Ποταμούλαν, χωρίον απέχον από το Αγρίνιον μιαν περίπου ώραν με αυτοκίνητον και ετοποθετήθη εις τον Ιερόν Ναόν του Αγίου Γεωργίου. Εκ της Ιεράς Μονής μέχρι Προστοβάς η αγία εικών μεταφέρθη επί θρόνου βασταζομένου επί ώμων ευσεβών κατοίκων, εναλλασομένων εν μέσω ιεράς πομπής κλήρου και λαού.
Εκ Ποταμούλας η Αγία Εικών μεταφέρθη εις Ναύπακτον την 21ην Νοεμβρίου 1948 και ενεθρονίσθη εις τον Ναόν του Αγίου Διονυσίου.

Εκ Ναυπάκτου μετεφέρθη πάλιν εις Ποταμούλαν την 30ην Ιουνίου του έτους 1949, συνοδευομένη υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπακτίας & Ευρυτανίας κ. Χριστοφόρου και έμεινεν εκεί έως τέλους Απριλίου 1950 και την 30ην Απριλίου του έτους 1950 ημέραν Κυριακήν και ώρα 12 μεσημβρινήν, αφού ετελέσθη εις Ποταμούλαν Αρχιερατική λειτουργία υπό του Σεβασμιωτάτου κ. Χριστοφόρου Αλεξανδροπούλου, συναθροισθέντων κατά την ημέραν ταύτην προς αποχαιρετισμόν της θαυματουργού Εικόνος πολλών χριστιανών του Νομού Αιτωλοακαρνανίας και της πόλεως Πατρών και Ναυπάκτου, επαναφέρθη εις το θείον ενδιαίτημα και επανετοποθετήθη η θαυματουργός Εικών εις την εν τω Ιερώ Παρεκκλησίω θέσιν, την οποίαν από αιώνων εξελέξατο ως κατοικητήριον αυτής.

 

(από το βιβλίο ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΡΟΥΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝ ΑΥΤΗ ΘΑΥΜΑ-ΤΟΥΡΓΟΥ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΗΣ», Γρηγορίου Ι. Νταβαρίνου, γυμνασιάρχου & Ανδρέου Δ. Τσαπέρα, δημοδιδασκάλου, ΑΘΗΝΑΙ 1957)