Στις 16 Απριλίου τιμάται η μνήμη του Αγίου Αμφιλοχίου της Πάτμου (1889 - 1970). Με την ευκαιρία αυτή αντιγράφουμε ορισμένες συμβουλές - εμπειρίες του, όπως καταγράφονται σε άρθρο του νεανικού περιοδικού "προς τη νίκη".
- Γιατί, Γέροντα, κλαίτε στη θεία Λειτουργία;
- Δεν βλέπεις, παιδί μου, τις φλόγες που περικυκλώνουν την Αγία Τράπεζα;
Ήθελε πάντοτε οι πιστοί χριστιανοί να συμμετέχουν με συναίσθηση και κατάνυξη στις ιερές Ακολουθίες. Έλεγε στις μοναχές της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού Πάτμου, τις οποίες καθοδηγούσε: "Μη βιάζεστε στα ψαλτήρια και στους ύμνους, σαν να σάς κυνηγούν... Πιο αργά να ψάλλετε, για να συμμετέχει και η καρδιά σας σε ό,τι λέτε. Εγώ ήθελα να κλαίτε, όταν ψάλλετε...". Και συμπλήρωνε την εξής προσωπική του εμπειρία:
"Όταν ήμουν νέος, το 1918, πήγα στη ρωσική εκκλησία των Αθηνών, για να εκκλησιαστώ. Δίπλα μου στάθηκε μια μεσόκοπη μητέρα με το παιδί της. Και οι δύο κρατούσαν μαντήλι στο χέρι τους. Ρώτησε το παιδί:
- Μάνα, γιατί οι Έλληνες δεν βαστούν μαντήλι στην εκκλησία; Γιατί δεν κλαίνε;
- Γιατί, παιδί μου, δεν ένιωσαν τι είναι η θεία Λειτουργία και τι μάς προσφέρει".
Ο όσιος Αμφιλόχιος ζούσε τη θεία Λατρεία με ένα μοναδικό τρόπο. Ομολογούσε: "Κάθε φορά που λειτουργώ, μού φαίνεται πώς είναι πρώτη και μοναδική φορά. Μάς το έλεγε και ο πατήρ Ευσέβιος Ματθόπουλος: <Κάθε φορά που λειτουργώ, παίρνω τόση δύναμη, που κάνω μια καινούργια αρχή στην πορεία μου>".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου